- gloriator
- glōriātor, ōris, m. (glorior), der Prahler, magis sum tantae amicitiae cupitor quam gloriator, Apul. flor. 17. p. 26, 2 Kr. Vgl. Fronto de diff. (VII) 523, 10 K.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.